Εθελοντική Αιμοδοσία. Τα κατάφερα!

Σήμερα είχαμε εθελοντική αιμοδοσία στην εταιρεία που δουλεύω. Πάντα φλέρταρα με την ιδέα, αλλά επειδή είμαι υπερβολικά πολύ φοβιτσιάρα πάντα το ανέβαλα. 

 

Μάλιστα, πριν κάτι χρόνια που το είχα πάρει απόφαση να δώσω αίμα για έναν δικό μου άνθρωπο, λιποθύμησα με το που κάθισα στην καρέκλα και είδα την βελόνα στο χέρι του διπλανού! Από τότε δεν το προσπάθησα ξανά… 

 

Μέχρι σήμερα! 

Το είχα ξεχάσει ερχόμενη στο γραφείο το πρωί, οπότε δεν είχα πολύ χρόνο να μπλέξω στις φοβίες μου! 

 

Μπαίνοντας μου ήρθε η μυρωδιά από το οινόπνευμα και μέσα σε ένα λεπτό πήρα την απόφαση και ήμουν ήδη στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο! 

 

Μου κάνανε τις απαραίτητες ερωτήσεις, μου πήραν αιματοκρίτη, μου έδωσαν να πιώ πορτοκαλάδα γιατί ήταν λίγο χαμηλά η πίεση και σε δέκα λεπτά ήμουν στην καρεκλίτσα! 

 

Η αίσθηση αφού τελείωσα, ήταν μοναδική! 

Αν και ζαλισμένη, ένιωθα γεμάτη, χαρούμενη και ότι έκανα κάτι που πραγματικά ήταν για μένα! 

Ήταν για την ψυχή μου! 

Θα βοηθήσω κάποιον συνάνθρωπο μου σε κάποια στιγμή που θα με έχει ανάγκη! 

 

Απόψε θα κοιμηθώ λίγο πιο ήσυχη, λίγο πιο ήρεμη. Έχω πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μου. Το σημερινό ήταν ένα πολύ μικρό λιθαράκι. 

 

Έγινε όμως η αρχή και είμαι πολύ περήφανη. 

 

Κυρίως είμαι πολύ περήφανη γιατί ξεπέρασα τους φόβους μου και αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα για εμένα! 

 

Λίγο πιο δυνατή λοιπόν προχωράω για το επόμενο βήμα!